OKTAWA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO

Alleluja, Chrystus zmartwychwstał! Wejdź w radość Zmartwychwstania, radość bycia zbawionym! Rozkoszuj się tą radością i dziel się nią! Pozostań w tej radości przez cały dzień – i jutro, i zawsze!

Śladami Zmartwychwstałego razem z Marią Magdaleną

Ćwiczenie duchowne: Adoracja i Ewangelizacja

W czasie naszej Adoracji medytujmy nad postacią Marii Magdaleny, która była pierwszym świadkiem Zmartwychwstania, byśmy z kolei sami stali się misjonarzami Bożego Miłosierdzia. Każdego dnia poświęćmy medytację Marii Magdalenie oraz odmawiajmy Nowennę do Bożego Miłosierdzia.

6 tydzień Wielkiego Postu – WIELKI TYDZIEŃ

5 tydzień Wielkiego Postu – W SZKOLE MIŁOSIERDZIA ŚWIĘTYCH

Ćwiczenie duchowe: Żywoty świętych

Wyjaśnienie ćwiczenia: Wybierz z poniższej listy jednego świętego o którym spróbujesz dowiedzieć się więcej i spróbuj naśladować jego czyny miłosierdzia.

Każdego dnia zaproponujemy bądź biografię, bądź osobiste świadectwo świętego, błogosławionego albo świadka miłosierdzia, który zmarł w opinii świętości (dosłownie: w woni świętości – jakie to piękne! przyp. tłum.).

Zamiast osobistego postanowienia zanotujmy jedną myśl wybranego świętego albo jakiś jego czyn do naśladowania.

Lista świętych:
Maksymilian Kolbe, Louis i Zelia, Jan Paweł II, Małgorzata-Maria (Alacoque), Jan Bosko, Franciszek-Ksawery, Dominik, Josémaria Escriva, Bernadetta, Maria Goretti, Fryderyk (Frederic) Ozanam, Teresa od Dzieciątka Jezus, Jan, Franciszek z Asyżu, Klara, Benedykt, Marcin z Tours…

4 tydzień Wielkiego Postu – MIŁOSIERDZIE WE WSPÓLNOCIE

Ćwiczenie duchowne: Choroby duchowe
W tym tygodniu skoncentrujemy się na nawróceniu serca i potrzebie uzdrowienia wewnętrznego, niezbędnych ze względu na rozwój wspólnoty. Spróbujemy rozpoznać nasze własne choroby duchowe, odwołując się do przemówienia papieża Franciszka, wygłoszonego w Kurii Rzymskiej 22 grudnia 2014. Refleksje papieża odniesiemy do rzeczywistości życia wspólnoty. Każdego dnia przyjrzymy się innej z trapiących nas dolegliwości i podejmiemy naszą osobistą decyzję, mającą na celu poprawę postaw i jakości wzajemnych relacji.

Czym są choroby duchowe:
Stanowią one różne formy ułomności, dysfunkcji, pokus, które uniemożliwiają całemu ciału, jakim jest wspólnota i osobom, które ją tworzą, wzrastać, wypełniać właściwą im misję i przynosić owoce.

Jak powiedział papież Franciszek, „są to najbardziej rozpowszechnione choroby w naszym życiu (…), choroby i pokusy, które osłabiają nasze posługiwanie Panu. «Katalog» tych chorób, na wzór sporządzanych przez ojców pustyni, (…) pomoże nam przygotować się do sakramentu pojednania”.

Na podstawie przemówienia papieża Franciszka w Kurii Rzymskiej, 22 grudnia 2014

3 tydzień Wielkiego Postu – MIŁOSIERDZIE I SŁOWO ŻYCIA

Aby świadczyć o miłości Boga każdego dnia, powinniśmy zanurzyć się w Jego słowie, kontemplując Jego oblicze ukazane w Świętych Pismach. W tym tygodniu nasze ćwiczenie duchowe koncentruje się na Słowie Bożym. Zapraszamy do tradycyjnej praktyki lectio divina. Jest to okazja, by czytać i modlić się przypowieściami, tak jak zalecał Papież Franciszek.

Zamiast codziennej medytacji zaproponujemy Wam jedną z nich. Pod koniec dnia każda osoba ułoży swoją własną modlitwę będącą owocem medytacji. Modlitwa ta zastąpi małą decyzję. Każdego dnia podamy małą modlitwę jako wskazówkę prowadzącą nas w tym ćwiczeniu.

Ćwiczenie duchowne: Lectio divina

Objaśnienie lectio divina:
„Lectio divina jest przenikniętym modlitwą czytaniem Pisma Świętego. Każdego dnia przeczytamy w naszej Biblii zaproponowaną przypowieść. Następnie zamkniemy Biblię i kontemplować będziemy oblicze Chrystusa, jakie wyłania się z naszej lektury. Potem zapytamy samych siebie, jakie jest znaczenie tego tekstu teraz, tj. o co Bóg dzisiaj mnie prosi. Na zakończenie ułożymy własną modlitwę zainspirowaną naszym lectio.”

2 tydzień Wielkiego Postu – MIŁOSIERDZIE W PRACY

Ćwiczenie tygodnia: Małe rzeczy ofiarowywane z miłością

(W szkole sługi Bożego Piotra Goursat)

Małą ofiarą może więc być każda, najdrobniejsza codzienna czynność, podjęta dowolnie, z miłości do Boga, i Jemu ofiarowana. A także wszelka niedogodność, przykrość czy cierpienie, jeśli przyjmiemy je z pogodą ducha i ofiarujemy w jakiejś intencji. Kiedy praktykujemy małe ofiary, całą naszą codzienność zaczynamy przeżywać z Jezusem. A On uczy nas coraz pełniejszego oddawania siebie w miłości.

Piotr Goursat – Słowa pełne ognia, str. 210

1 tydzień Wielkiego Postu – MIŁOSIERDZIE W RODZINIE

Ćwiczenie tygodnia: Pozytywne spojrzenie.

“Zanim, patrząc na osobę, nie zobaczymy w niej piękna, nie możemy jej pomóc w czymkolwiek. Nie pomagamy człowiekowi poprzez izolowanie rzeczy, które są w nim nie tak, które są brzydkie albo zdeformowane. Chrystus, patrząc na wszystkich ludzi, także na prostytutki i złodziei, widział w nich ukryte piękno. Było to być może uszkodzone i zdeformowane piękno, ale jednak piękno, a On działał w taki sposób, że to piękno pokazywało się ponownie.”

Anthony Bloom, mnich prawosławny, w czasopiśmie “Ombres et Lumière”, nr 114, czerwiec 1996

Cały ten tydzień będziemy naśladować Chrystusa, widząc ludzi i sytuacje w pozytywny sposób.

WKRACZAJĄC W WIELKI POST

Niech pierwsze cztery dni stanowią przygotowanie serca do tego, by aktywnie przeżyć czas Wielkiego Postu. W tym celu proponujemy jako ćwiczenie modlitwę serca, aby żyć w świetle Liturgii Słowa wraz ze świadectwem Papieża Franciszka.

Ćwiczenie duchowne: Modlitwa serca.

Objaśnienie modlitwy serca:
Zwana również Modlitwą Jezusową, modlitwa serca jest formą modlitwy, która z łatwością może być praktykowana w naszym codziennym życiu i która może pomóc nam przeżywać każdy dzień w jedności z Panem. W praktyce tej używano różnych formuł krótkiej modlitwy, lecz jedna z nich stawała się stopniowo coraz powszechniejsza w wiekach V-VII i stała się tradycyjną formułą Modlitwy Jezusowej: „Panie Jezu Chryste, Synu Boga Żywego, zmiłuj się nade mną, grzesznikiem”.

Aby wejść w Wielki Post modlić się będziemy modlitwą serca używając powyższej formuły, albo innej, podobnej, która będzie nam pomocna (np. „Jezu, zmiłuj się nade mną”). Każdego dnia będziemy proponować modlitwę wraz z intencją związaną z tym wezwaniem.

Świadek miłosierdzia: Papież Franciszek

Świadectwo Papieża Franciszka dotyczące modlitwy ubogiego człowieka: „Pan patrzy na nas, On patrzy na nas jako pierwszy. Tego doświadczam przed tabernakulum. Kiedy modlę się przed Panem nocami, niekiedy zdarza mi się przysnąć. Ale On mnie rozumie. I czuję się tak dobrze, kiedy pomyślę, że On na mnie patrzy.” (Wigilia Zesłania Ducha Świętego, Rzym, sobota, 18 maja 2013 r.)