ADORACJA

Adoracja Najświętszego Sakramentu jest osobistym spotkaniem z Bogiem, który oddał za nas życie, wypełnia pragnienia naszego serca przez swoją Miłość i swoje wybaczenie. Poprzez Eucharystię jesteśmy zaproszeni do życia w Misterium Paschalnym – śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. Modlitwa w jedności z Bogiem, adoracja eucharystyczna, jest przede wszystkim modlitwą Chrystusa, a następnie Kościoła. Bliskość z Jezusem prowadzi nas także do wstawiania się i modlitwy za wszystkich ludzi.

Adoracja odkrywa przed nami nowe światło, oczyszcza inteligencję, daje większą jasność, nawet w sprawach konkretnego życia, w problemach, które zdają się nie mieć nic wspólnego z Eucharystią – po prostu dlatego, że wszystko upraszcza, stawiając nas wobec ostatecznej rzeczywistości. Adoracja prowadzi nas do współczucia i miłości. Jeżeli w Eucharystii adorujemy naprawdę Pana, który cierpiał, Pana, który był doświadczony każdą z naszych słabości, który przyszedł, by współczuć, wybawiać, uzdrawiać, by uwolnić więźniów, nie możemy nie czynić jak On i stopniowo wchodzimy we współczucie. Adorując stajemy się coraz bardziej podobni do Niego. Adoracja uwalnia nas i uzdrawia.

Członkowie Wspólnoty starają się możliwie długo modlić codziennie przed wystawionym Najświętszym
Sakramentem. To podczas modlitwy nasze życie może być pogłębiane, ponieważ jest ona miejscem spotkania z Bogiem i życiodajnym źródłem dla naszego życia.

„Adorować Boga, to uczyć się z Nim być, ogołacać się z naszych ukrytych bożków i stawiać Go w centrum naszego życia”

(Papież Franciszek)

„Jeżeli chrześcijaństwo ma się wyróżniać w naszych czasach przede wszystkim sztuką modlitwy, jak nie odczuwać odnowionej potrzeby dłuższego zatrzymania się przed Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie na duchowej rozmowie, na cichej adoracji w postawie pełnej miłości?” 

(św. Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia, n. 25)